Διωγμένος

Διωγμένος
από κάθε τι γνώριμο
μα εσύ για εμένα,

μια θάλασσα.

Μια θάλασσα,
που κρύβει μέσα της
έναν άλλον κόσμο.

Εσύ για εμένα
το αεράκι,
που στο πρόσωπο μου φτάνει
από τους κόσμους που
δεν γνωρίσαμε ποτέ.

Εσύ για εμένα
καθρέφτης σπασμένος,
γεμάτος μνήμες κάποιου έρωτα
που πάντα ονειρευόμουν.

Εγώ για εσένα
να...
σε μια σχισμή
από τα χείλη σου θα μπω,
- να χαμογελάς -
τις μέρες που δεν θα είμαι εκεί.

Aν δεν σου αρκούν τα λόγια,
μπορείς να ακούς την καρδιά μου,
τις νύχτες μονάχα ψιθυρίζει,
τις νύχτες εκείνες που σε αγγίζει.

Και το ξημέρωμα που τα σώματα ενώθηκαν
- κάπου εκεί -
τρεις φορές μου ξέφυγε το σ'αγαπώ.