Η νύχτα και η μαριονέτα.

Αυτή τη νύχτα,

το μυαλό κάνει θορύβους.

Ψάχνω άκρες να πιαστώ

- νιώθω όμως μαριονέτα.

Αυτή τη νύχτα,

το σώμα φανερώνει

 - τόσα πολλά τα μυστικά.

Κρυμμένα 

σε σφιχτές μικρές κινήσεις

και σε στόματα που αρνιόντουσαν

αλήθειες.

Ένα χαμόγελο παγωμένο στον χρόνο

πάνω στο ξύλινο δέρμα μου

- συνοδεύει -

την πατημένη καρδιά μου.

Αυτή τη νύχτα,

ψάχνω τρόπο να την καταγράψω.

Μα μπορώ μονάχα να κοιτώ

και να ακούω τους θορύβους.

Αυτό το βράδυ

- θέλω να κοπεί η δέσμη.

Ας πέσω στο κενό -

και ας σπάσει το κορμί μου.