Δειλινό στο σώμα της

Στα μάτια της,

έκαιγε ένα δειλινό

που τόσοι ορκίστηκαν

και πέθαναν για αυτό.

Θυμάμαι,έψαξα στα μάτια της,

- έψαξα βαθιά -

μα πλέον,δάκρυα απ'το παρελθόν

κραύγαζαν για ελεημοσύνη.

Στο σώμα της,

ούτε σπίθες,ούτε φλόγες

- και όμως,εκείνη τη στιγμή,

καιγόταν ολόκληρη η ζωή μου.

Εκείνη,περπάτησε

επάνω στο κορμί μου.

Έβαλε το χέρι της

επάνω στο χώμα μου

και ξερίζωσε την καρδιά μου

δίχως λύπηση.

Μα εγώ,δεν μίλησα.

"Πεθαίνουμε εκεί που ανήκουμε",

σκέφτηκα.

Τα μάτια,κλείσανε τώρα,

- και ξαφνικά,το πιο 

ωραίο δειλινό

άρχισε να καίει.