Ίσως έχουν περάσει χρόνια πολλά
που έχω χάσει τα δικά μου τα φτερά
και όσο και αν κρύβεις μια πληγή
τόσο θα στο φωνάζει:
Πως είμαστε νικητές αλλά όχι ανίκητοι.
Πως είμαστε χαμένοι μέχρι την
τελευταία σταγόνα αγάπης.
που έχω χάσει τα δικά μου τα φτερά
και όσο και αν κρύβεις μια πληγή
τόσο θα στο φωνάζει:
Πως είμαστε νικητές αλλά όχι ανίκητοι.
Πως είμαστε χαμένοι μέχρι την
τελευταία σταγόνα αγάπης.
Πως στέρεψε και απόψε ο ερωτάς μας
γιατί πλαγιάσαμε με τις φωνές...
Ίσως να μην κατάλαβες ποτέ
πως είμαστε όνειρα πλαστά...
- και τίποτα άλλο -
για αυτό δεν ανάπνεες σωστά
για αυτό έδεσες μόνος την θηλιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου