Αντίποινα

Φταίμε εμείς που τους αφήσαμε
να κατοικήσουν στα όνειρα μας.
Φταίμε και εμείς που τα λυγίσαμε
τα άψυχα κορμιά μας.

Φταίνε αυτοί που όλο είχανε
για δίχτυ την χαρά μας.
Φταίνε και αυτοί που έβαλαν
σύρματα στην καρδιά μας.

Φταίνε αυτοί που έχτισαν
στα ξένα σώματα
- στα ίδια σώματα -
στα σκούρα χρώματα
μια ψεύτικη ιδέα.

Φταίνε και όλα τα αισθήματα
που χορεύουν στο μυαλό.
Φταίνε που διαλύσαμε
τον κόσμο αυτόν εδώ.

Φταίς και εσύ που τσάκισες
όλα τα σωθικά μου.
Φταίω που δεν άκουγα
τους χτύπους δυνατά...

Φταίει που με έτρεφα και με μεγάλωνα.

Φταίει που ποτέ τίποτα δεν άφησα.

Φταίνε και αυτοί που έβαψαν
τόσες φορές με ίδιο χρώμα.

Φταίει που θάψαμε τις λέξεις
βαθιά μέσα στο χώμα...

Φταίνε αυτοί που έχτισαν
στα ξένα σώματα
- στα ίδια σώματα -
στα σκούρα χρώματα
μια ψεύτικη ιδέα.