Προσωπογραφία του πόνου.

Θέλω να ουρλιάξω.

Θέλω να βάλω μια φωνή
γεννημένη στη σιωπή.

Θα ουρλιάξω με όλο τον έρωτα
που έχω μέσα μου θαμμένο.

Αίμα θα κυλήσει από τα λόγια,
αίμα θα βγάλει ετούτη η φωνή.

Αυτή η φωνή έχει εικόνα,
αυτός ο πόνος έχει πρόσωπο.

- η σιωπή βλέπεις-

Μέχρι να σπαράξει η καρδιά.

Μέχρι η καρδιά να βγει
από την θέση της.

Ίσως τότε να με ακούσεις.

Και η καρδιά αφού βγει,
μονάχα σε όποιον μου προκάλεσε τον πόνο δίνεται.

- εκεί ανήκει -

Από τη σιωπή στο ουρλιαχτό
και από τον πόνο σε εσένα.