Αόριστοι

Κουρνιάζω δίπλα
 απ'τους αόριστους ανθρώπους.

Δίπλα από ψυχές τολμηρές
και καρδιές αέρινες.

Είναι αυτοί οι άνθρωποι μου,
αυτοί με την σιωπή στο στόμα.

Χαράζουν πάνω στο σώμα,
όλοι τους με την σειρά τους
- ένα σημάδι ανεξίτηλο -

Οι αόριστοι αυτοί άνθρωποι
όμως φεύγουν απ'τις ζωές.

Εσύ κοιτάς και το πονάς.

Εσύ αμυδρά θυμάσαι πια,
έμεινε φτωχή η ψυχή σου.

Οι αόριστοι θα φύγουν
και εσύ μονάχα θα θυμάσαι.

Τα λάθη σου θα σκαλίζονται
πάνω στον χάρτη των ψυχών.

Άδεια η ζωή σου
χωρίς αόριστους ανθρώπους.

Είσαι μόνος και μισός.

Θα φύγουμε από εδώ
- ένα φως
που θα χαράξει.

Σαν καράβια στο πέλαγος
- οι άλλοι θα κοιτάνε -

Τότε μονάχα
- θα πάμε να βρούμε
τους αόριστους ανθρώπους.

Κουρνιάζω μονάχα δίπλα
απ'τις αόριστες ψυχές.