Μηδέν στον έρωτα.

Τώρα που έχασα ο δειλός

δίχως παύση ψιθυρίζω.

Τώρα που άφησα τον εγωισμό,
ξέρω μονάχα να στο γράψω.

Να πρόσθετα λίγο απ'το ύφος σου
σε αυτές τις ημέρες.

Να είχαν το χρώμα από τα μάτια σου
αυτές οι νύχτες.

Τότε δεν θα επιθυμούσα τίποτα άλλο

- ανίκητος -
μονάχα εσένα στις ημέρες.

Να σε προσθέσω με το μισοπεθαμένο κορμί μου
και με την άτρωτη αγάπη που μεγάλωσα για εσένα.

Θα αφαιρούσα προσεχτικά αυτό στο στρώμα της διχόνοιας
που ξαπλώσαμε τα κουρασμένα κορμιά.

Θα αφαιρούσα από πάνω σου το πως με κατέστρεψες

- για λίγο εσένα στις νύχτες -

Τελευταίος αριθμός στην πρόσθεση:

ο πόνος.

Το αποτέλεσμα μου ανήκει.

Μια διαίρεση μας μένει,
να δω τι περισσεύει
- μηδέν εις τον έρωτα -