Το όνομα σου





Το όνομα σου
τρεις συλλαβές μονάχα.

Mέσα σε αυτές
- κρυβόταν -
ολόκληρη η ζωή μου.

Πέρασαν χρόνια και θα αναρωτιέσαι
γιατί σου γράφω.

Ίσως γιατί ποτέ μέσα μου δεν σιώπησες.

Μονάχα βασίλευες, 
πιο ψηλά και από τον ήλιο.

Θυμάμαι το απαλό σώμα σου
που επάνω του ξάπλωσαν 
τα κομμάτια μου.

Εσύ με κράταγες σφιχτά
και εγώ μύριζα την άνοιξη
επάνω στα στήθια σου.

Μεγαλώσαμε όμως 
και οι δρόμοι μας άλλαξαν πορεία.

Αποφεύγω ακόμα 
να σε διηγούμαι στους περαστικούς
με το όνομα σου.

Αποφάσισα όμως να σε λέω ζωή.

- αν και ελάχιστο
μπροστά στο θαύμα σου.

Όταν θα σε γυρέψω κάποτε θα φωνάξω:
"ζωή!"

Μονάχα εγώ και εσύ θα ξέρουμε
ότι γύρισα για τo δικό σου στόμα.

-  και εσύ θα γυρίσεις το πρόσωπο σου
με ένα βλέμμα από εκείνη την αιωνιότητα.

Εκείνη που τα μάτια σου
έσκιζαν την καρδιά μου σαν τον άνεμο
και τα χείλη σου με πότιζαν για να καταφέρω να υπάρχω.

Θα σε φωνάξω δυνατά - να το θυμάσαι.

και θα ζητήσω μονάχα
- σαν τους ζητιάνους -
ένα αστέρι να κατοικήσουμε μαζί.


6 σχόλια: