Οι σφαίρες σου




Οι σφαίρες σου,
βρήκαν χώρο στο κορμί μου.

Ξέχασα πως είμαι θνητός
- μαζί σου όλα μοιάζανε αθάνατα.

Τα βράδια φλέγομαι ζωντανός και 
 ηχούνε λόγια απ'το μακριά  
σαν ταπεινά δάκρυα από βιολιά.

Μόνος κοιμάμαι,μόνος ξυπνώ,μόνος πεθαίνω.

Θα σε συναντήσω κάποτε,
σε ένα δρόμο μακρινό,
που μόνο η βροχή θα μου μιλάει.

Το χέρι μου θα ανοίξει σαν καρπός
για να σου δώσω τα λόγια εκείνα
που ήταν θαμμένα για χρόνια επάνω μου.

Έτσι,θα σταματήσουν οι νεκροί να μου μιλούν.

Και τότε
- σαν μια αλήθεια που πονά -
θα με σκοτώσουν δίχως λύπηση οι σφαίρες σου.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου