Κάποια [πρόσωπα]

Κάποια πρόσωπα

μας κοιτάνε τις νύχτες.

Πρόσωπα

που επάνω στις πληγές μας

μέθυσαν τις στιγμές τους.

Κάποια σώματα

μας χαϊδεύουν τις νύχτες.

Σώματα

γεμάτα ματαιοπονία.

Πρόσωπα που χάσαμε
 μας επισκέπτονται πια μονάχα
μέσα από τον ανοιξιάτικο αέρα.

Εμείς κοιτάμε
την γραμμή της θάλασσας.

Εμείς,
 σαν άνεμος στην θάλασσα επάνω
θα γείρουμε τον πόνο μας.

Ατενίζοντας τότε,
ένα κύμα θα έρθει από μακριά.

Το ορμητικό του όνειρο θα μας ναυαγήσει
σε έναν τόπο που τα πρόσωπα αυτά θα βρίσκονται εκεί.

Τότε,
 θα μεθύσουμε και εμείς
επάνω στα πρόσωπα όσων χάσαμε.

Μα μέχρι την απέναντι ακτή,
ας βυθιστούμε στην ματαιοπονία.