Άνθρωποι των άκρων.

Διαλέξαμε οι άνθρωποι να ζούμε μοναχοί

και τώρα έρωτες ψηλαφίζουμε στα ξένα σώματα.

Κλειστήκαμε οι άνθρωποι σε μια φυλακή,
κρυφά πια τις νύχτες δραπετεύει το όνειρο.

Ψυχές αλήτικες γυρεύουν 

σώματα για να πιαστούν.

Γίναμε ξένοι όλοι μεταξύ μας,
το ένα άκρο εγώ το άλλο εσύ.

Άνθρωποι των άκρων ψάχνουν 

ψυχή για να δοθούν.

Μήτε την ανθρώπινη γλώσσα πια μιλώ,
μήτε τους ανθρώπους πια ακούω.