Στο μικρό δωμάτιο

Στο δωμάτιο,
υπάρχουν ιστορίες.

Ιστορίες που τα έπιπλα

ανέχτηκαν να ακούσουν

- χιλιάδες στιγμές.

Πάνω στα έπιπλα

υπήρχαν κορμιά 

- τώρα επικρατεί το απαλό φως 

που μπαίνει από μια γωνία

και τσακίζει την ξύλινη επιδερμίδα τους.

Πιο διπλά αποχρωματισμένοι τοίχοι

που βάσταγαν την σιωπή μου 

- μην πέσει και μείνω δίχως στέγη.

Ατμοσφαίρα που μου έδινε τις ανάσες.

Το κορμί όμως ήταν άστεγο

- εγώ το πωλούσα -

στους φθηνούς πάτους άδειων μπουκαλιών.

Το δωμάτιο,

κάθε φορά που το μετρώ

κάτι χάνω.

 - τον εαυτό μου.

Μα στο είπα εκείνη την κόλαση:

και ας τα έπιπλα γεράσουν πιο πολύ

και ας ριζώσει το κορμί

- θα περιμένω να φανείς -

μες'τα σκοτάδια μου.