Κοίτα αστράφτει.
Έξω ο κόσμος πνίγεται απ'τους ήχους
και εγώ σε κρατώ σφιχτά
- σαν να μην σε είχα ποτέ.
Από εδώ βλέπω τα σύννεφα
που ετοιμάζονται να απλώσουν τα δάκρυα.
Βλέπω τους ανθρώπους να τρέχουν,
να φοβούνται μην τους αγκαλιάσει η βροχή.
Τι και αν τρέχουν,
εγώ τους βλέπω σαν να χορεύουν.
Εγώ σε έχω εδώ και κοιτώ
μαζί σου τον μωβ ουρανό.
Κοίτα αστράφτει.
Ξάφνου έβρεξε,
- σε κοίταξα στα μάτια -
ένιωσα πως ένα κομμάτι μέσα μου
δεν έχει σαπίσει.
Κοίτα αστράφτει - σου είπα,
βγήκαν τα δάκρυα βροχή
- και εγώ τώρα σου μιλώ στα όνειρα.
Σε ζωγραφίζω με ότι απόμεινε,
με ότι μου άφησες.
Σε κοιτάω,
αστράφτεις ξανά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου