Από τα χείλη σου.



Οι φωτιές στο ταβάνι με καίνε.

Από τα χείλη σου,
περιμένω να βρέξει.

Από το σώμα σου,
πεφταστέρια κοιτώ.

Ο ουρανός τώρα με παρασέρνει,
  στο δικό σου σκοτάδι.

Τα κύματα στο πάτωμα με πνίγουν
- και είναι δύσκολα τα νερά αυτά.

Δεν ανασαίνω.

Το σώμα μου μόνο αποτύπωσε,
πως να χορεύει με το δικό σου.

Πνίγηκα
- και δεν μετανιώνω τον θάνατο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου