Ο ήλιος

Υπάρχει κάτι

- εκεί -

έξω από το παράθυρο μας.

Κάτι που περιμένει

να του δώσουμε πνοή.

Σαν ένα σώμα ανέπαφο

μας ζητάει.

Περιμένει σαν μέρα χαράς

να του δώσουμε την θλίψη μας.

Υπάρχει κάτι εκεί έξω,

 ένας κόσμος πέρα από σκιές.

Ένα φως μας προσμένει.

Ο πόνος γίνεται άνοιξη 

και μοιράζεται στον αέρα.

Η λύπη γίνεται χαμόγελο παιδιού

και φεύγει από το στοιχειωμένο κορμί μας.

Μια μέρα θα ξυπνήσουμε

και θα ανοίξουμε εκείνο το παράθυρο.

Χρώματα θα ορμίσουν στην καρδιά,

σαν να μας αγκαλιάζει ένας παλιός έρωτας.

Τότε και εμάς
- σαν αεράκι στο πρόσωπο -
θα μας παρασύρει ένα παιδί,

που θα κρατάει στα χέρια του έναν ήλιο,
έναν ήλιο που δεν μοιάζει με κανέναν άλλον.