54

Αν βλέπεις

την καρδιά

σου να

ρυτιδώνεται

απ'τις

χυδαίες πληγές

που ματώνουν τον χρόνο

τότε θα ξέρεις

πως ο δρόμος

προς την αθωότητα

πια έχει σβηστεί απ'τον χάρτη.

Αν είδες

την αγριότητα

πάνω σε ένα σώμα

πληγωμένο

που πήγες να φροντίσεις 

τότε θα ξέρεις

πως από μια άκρη

του μυαλού σου

θα τρυπάει πάντα

το πιο ώριμο όνειρο.

Μίλα μου

αν είδες

τα ίχνη σου

πάνω σε δρόμους

που βλέπουν μόνο

τα μάτια των χαμένων.

Μίλα μου

αν απορείς

πως ακόμα στέκεται

η άδεια ψυχή σου

μέσα σε έναν

τόσο άγριο χειμώνα.

Κάτω απ'τα μάτια σου

θυμάμαι

αυτές τις τεράστιες σκιές

- σαν

να έκρυβαν

μέσα τους

τα εγκλήματα

όλης

της ανθρωπότητας

Αν βλέπεις

πια

σε κάθε κενή σκέψη σου

να καραδοκεί

ο άσχημος

εαυτός σου

σαν διάολος

τότε 

μόνο δυο άδεια χέρια

μπορούν να

σε γεμίσουν.

Κάποια μέρα

θα ελευθερωθεί

κάτι γενναίο
μέσα απ'το σκοτάδι.

Και
αν δεν ελευθερωθεί,
το μόνο που θα χρειαστεί
θα είναι μια βόλτα απ'την κόλαση.

Κάποτε
- όσους πολέμους και αν χάσεις -
θα φανερωθεί
κάτι
που είχε γεννηθεί μέσα σου
όταν έπεσες στο κενό
για να βρεθείς
σε ένα ονείρεμα,
κάτι
που θα φλέγεται
μαζί με την χυδαιότητα του κόσμου,
- και ύστερα
θα μπορείς να πεις
πως έζησες
την μοναξιά και τις μαχαιριές
για εκείνο το παιδί
που ακόμα ψάχνει
από που γεννιούνται τα πιο όμορφα όνειρα.