εεεεεε

Ίσως

βρεθούμε

ξανά

σε μια άλλη εποχή

- τότε

που όλες

οι ματαιότητες

θα ανθίζουν για εμάς

και τα κορμιά μας

θα παραμένουν

για πάντα

σκλαβωμένα

 πάνω στην αγάπη

και απ'το βάθος

η μουσική

θα εξιστορεί

την ιστορία μας

- μα ίσως

να μην είναι κανείς

εκεί για να την ακούσει.

Ίσως

συναντηθούμε

ξανά

σε μια εποχή

όπου θα

υπάρχουν μόνο

οι σκιές
από εμάς
- και αυτές οι λυσσασμένες
ανάσες μας

που αγριεμένες

θα χορεύουν
και θα ζητούν
 να καταλήξουν
για μια στιγμή
στο στήθος σου.

Το φθινόπωρο
με τα φύλλα του
θα μας δείχνει
τον παντοτινό δρόμο
και τα άστρα
θα σιγοσβήνουν
πλάι
στα μάτια σου.

Τα ποιήματα
θα τελειώνουν
στα ακάλυπτα
σημεία
του κορμιού σου 
 - και η ψυχή μου
ίσως για λίγο
να ξεχάσει
τον δρόμο
της κόλασης.

Ίσως
βρεθούμε
σε μια άλλη ζωή

- εκεί που

θα βυθιζόμαστε

στην απλότητα -

και μόνο η σιωπή

θα είναι ο μεγάλος

μάρτυρας

ό,τι 

 σε αγάπησα

μέχρι το τέλος.

Τα σημάδια σου

θα μείνουν

για πάντα

στην ψυχή μου.

Θα υπάρχεις για πάντα,

σε εκείνη την στιγμή,

που κέρδιζα την αιωνιότητα

επειδή βυθιζόμουν

στην καρδιά σου.

Τις νύχτες

συναντιόμαστε

στο σκότος

με την μνήμη σου

- και εσύ

στέκεσαι

στην άκρη

της πραγματικότητας -

έτοιμη να πέσεις

και να σκοτώσεις

την ύπαρξη μας.

Θα θυμάμαι

έως το τέλος

τις στιγμές

που πλαγιάζαμε

στο άπειρο.

Ίσως

βρεθούμε

ξανά

σε μια άλλη εποχή

- αλλά

θα είναι αργά -

και δεν

θα είμαστε

πάρα μόνο

μια σκόνη

πάνω στο ανείπωτο

- μα εκείνα τα μάτια σου

όπως άνθιζαν πάντα

την ζωή μου - 

ίσως τότε

ανθίσουν

την ξεραμένη

καρδιά μου

και αυτή την τρεμάμενη εποχή

που όσο πάει

και αυτή

τελειώνει.